صفحه 306
مسئله 2003- لازم است مخصوصاً بر پدر و مادر
كه براى پسران و دختران خود كه احتياج به همسر دارند، همسر انتخاب كنند و در
روايات ما ثواب فراوانى بر اين كار مترتّب شده است.
مسئله 2004- كسى كه بهواسطۀ نداشتن زن يا
شوهر به حرام مىافتد، كه اگر همسر داشت معمولًا آن گناه را انجام نمىداد، در صورتى كه قدرت داشته باشد،
واجب است ازدواج كند.
مسئله 2005- زن بايد براى هر لذّت جنسى
متعارف تسليم شوهر باشد، مگر اينكه عذرى داشته باشد، و اگر عقد دائمى است بايد
بيرون رفتن او از منزل با اجازۀ شوهر باشد، ولى در كارهاى ديگرش كه منافى با لذّت
جنسى شوهرش نيست، اجازۀ او لازم نيست.
مسئله 2006- اگر زن در كارهايى كه در مسئلۀ
پيش گفته شد از شوهر اطاعت نكند، گناهكار است و حقّ غذا و لباس و منزل و همخوابى
ندارد، ولى مهر او از بين نمىرود.
مسئله 2007- تهيۀ مخارج زن اگر عقد دائمى
باشد مطابق معمول بر شوهر واجب است، و اگر تهيه نكند، بدهكار او خواهد بود، مگر
اينكه زن راضى به آن زندگى باشد.
مسئله 2008- چون عقد ازدواج معمولًا مبنى بر
خانهدارى زن و بچّهدارى و شيردادن او انجام مىگيرد، بنابراين خانهدارى و بچّهدارى
و شيردادن مطابق معمول به عهدۀ زن مىباشد، مگر اينكه در ضمن عقد شرط كند كه چنين
وظيفهاى نداشته باشد يا حقّالزّحمۀ خود را در برابر اين كارها بگيرد.
مسئله 2009- هرگاه شوهر خرجى زن را ندهد، زن
مىتواند بدون اجازه از مال او بردارد.
مسئله 2010- هرگاه مرد حقوقى را كه زن بر او
دارد ترك نمايد، رعايت حقوق شوهر بر زن لازم نيست.
مسئله 2011- مرد نمىتواند زن خود را به طورى
ترك كند كه نه مثل زن شوهردار باشد و نه مثل زن بىشوهر، لكن واجب نيست هر چهار شب
يك شب نزد او بماند، ولى بايد اقلًا هر چهار ماه يك مرتبه با او نزديكى كند.
مسئله 2012- ازدواج موقّت اگرچه براى لذّت
بردن هم نباشد، مثلاً به قصد محرم شدن با نزديكان آن دختر باشد، صحيح است.
صفحه 307
مسئله 2013- اگر زن در ضمن عقد با شوهر شرطى كند نظير اينكه
با او نزديكى نكند، يا او را از شهر خودش بيرون نبرد، يا زن ديگرى نگيرد يا بعد از
مرگ او مقدار معيّنى از سرمايۀ مرد مال زن باشد و مانند اينها و مرد قبول كند،
بايد به آن شرط عمل كند.
مسئله 2014- زن و مرد در ازدواج موقّت هيچ
حقّى جز لذّت جنسى به يكديگر پيدا نمىكنند، بنابراين زن بدون اجازۀ شوهر مىتواند
از خانه بيرون برود، و از شوهر ارث نمىبرد و شوهر هم از او ارث نمىبرد و نفقه هم
ندارد، گرچه آبستن شود.
مسئله 2015- زنى كه صيغه شده اگر نداند كه
حقّ خرجى و همخوابى و مانند اينها ندارد، عقد او صحيح است و براى آنكه نمىدانسته،
حقّى به شوهر پيدا نمىكند.
مسئله 2016- پدر و جدّ پدرى و حاكم شرع (اگر
پدر و جدّ پدرى نباشند) مىتوانند براى محرم شدن، زنى را به عقد پسر كوچك خود
درآورند، و نيز مىتوانند دختر كوچك خود را براى محرم شدن به عقد كسى در آورند،
چه عقد دائم و چه عقد موقّت.
مسئله 2017- مرد در ازدواج موقّت مىتواند
مدّت را ببخشد و بخشيدن او به منزلۀ طلاق است، ولى شرايط طلاق را ندارد و لازم
نيست مثلاً در ايّام پاكى باشد.
مسئله 2018- در ازدواج موقّت بايد وقت و
مقدار آن تعيين شود و اگر وقت يا مقدار آن تعيين نشود، عقد باطل است.
مسئله 2019- مرد مىتواند زنى را كه متعۀ او
بوده يا طلاقش داده، دوباره به عقد دائم يا موقّت خود درآورد، اگرچه هنوز عدّهاش
تمام نشده باشد، و نيز مىتواند زنى را كه با او ازدواج موقّت نموده، به عقد دائم
خود درآورد گرچه بهتر است اوّل باقيماندۀ مدّت را ببخشد.
مسئله 2020- اگر بعد از عقد معلوم شود كه
دختر باكره نبوده است، نمىتواند عقد را به هم بزند مگر با طلاق، ولى مىتواند
تفاوت بين باكره و غيرباكره را از مهر كم كند.
مسئله 2021- اگر مرد و زن نامحرم در جايى
باشند در صورتى كه در معرض اين باشند كه به حرام بيفتند يا احتمال فساد برود، بايد از آنجا بيرون
بروند.
مسئله 2022- اگر مرد يا زن مسلمانى كافر شود
(مسلمانزاده باشند يا كافرزاده) ازدواج آنها باطل مىشود، و اگر مرد كافر شود زن
بايد عدّۀ وفات بگيرد، و بعد مىتواند با ديگرى ازدواج كند، و اگر زن يائسه باشد
يا هنوز نزديكى با او نشده باشد، عدّه هم ندارد.
صفحه 308
مسئله 2023- اگر مرد يا زن مسلمانى كافر شود
و دوباره مسلمان شود، مىتواند با همان همسر اوّلى به عقد جديد ازدواج كند، گرچه
آن زن هنوز در عدّه باشد، چنانکه مىتوانند همسر جديد انتخاب كنند.
مسئله 2024- فرزندى كه از راه نامشروع منعقد
شده باشد (ولدالزنا) جايز نيست او را سقط كنند و فرزند آن زن و مرد حساب مىشود،
ولى از آنها ارث نمىبرد و مسلمان است و مىتواند زن مسلمان بگيرد و اگر زن بگيرد
و بچّهاى پيدا كند، آن بچّه حلالزاده است.
مسئله 2025- اگر كسى با زنى به خيال اينكه زن
اوست نزديكى كند و يا با زنى به خيال اينكه در عدّۀ كسى نيست ازدواج كند يا در روز
ماه رمضان يا در حال حيض با زن خود نزديكى كند، بچهاى كه از آنها به
دنيا مىآيد حلالزاده است و همچنين اگر كسى با زنى زنا كند، چنانچه بعد او را عقد
كند و بچّهاى از آنان پيدا شود در صورتى كه ندانند از نطفۀ حلال است يا حرام، آن بچّه حلالزاده
است.
مسئله 2026- اگر زن بگويد يائسهام يا شوهر
ندارم يا در عدّه نيستم، يا حيض نيستم، يا خواهر رضاعى تو نيستم و مانند اينها،
اگر لاابالى در دين نباشد، مىتوان حرف او را قبول كرد.
مسئله 2027- اگر شخص غيرثقهاى بگويد زن شوهر
دارد، ولى خود زن بگويد شوهر ندارم، حرف زن مقدّم است.
مسئله 2028- زنى كه يقين دارد شوهرش در سفر
مرده، اگر بعد از عدّۀ وفات شوهر كند و شوهر اوّل از سفر برگردد، بايد از شوهر
دوّم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است، ولى اگر شوهر دوّم با او نزديكى كرده باشد،
زن بايد عدّه نگهدارد و شوهر دوّم بايد مهر او را مطابق زنهايى كه مثل او هستند
بدهد، ولى لازم نیست خرجی او را در زمان عدّه بپردازد.
مسئله 2029- اگر شوهر مفقود الاثر شد، زن او
مىتواند به حاكم شرع مراجعه كند و اگر حاكم شرع او را طلاق داد و بعد از عدّه،
شوهر اوّل او آمد، حقّى بر زن ندارد، و اگر آن زن ازدواج كرده باشد همسر شوهر دوّم
است.